26 Ekim 2013 Cumartesi

İnsan Doğası..

Kendilerine öğretilen biçimde yaşamak zorunda olmayışları, zaman zaman insanları gerçekten sarsar.


Sevgiyi hissetmek..

Sevdiğimiz insanların sevgisini  hissetmek, hayatımızı besleyen bir ateştir. Fakat tanımadığımız insanlardan gelen sevgi, yine de daha büyük ve daha güzeldir çünkü bu benliğimizin sınırlarını genişletir ve tüm canlı varlıkları birleştirir.


Dua ediyorum..

Dua ediyorum...


Benim 'senli dualarımın' bittiği yer; Senin 'Amin' dediğin vakte denk gelsin Ey Yar!...



Susarsak hayat temelli susar..

Mahzun gönlüm heyhat, şad olacak mı sanıyorsun..
Vah esef vah biçare gönlüm eyvah eyvah aldanıyorsun diyor bir şarkıda bestekar,
Dünya bir penceredir, her gelen baktı geçti diyor Yunus Emre.
Şerefle bitirilmesi gereken en ağır görev hayattır demiş başka bir düşünürümüz de.
Biz bireyler susarsak hazan yaprağı gibi elbette hayat temelli susar.

Geçmişe Dalmak...

Dalınca geçmişine;
Buğulu aynadan mahzun görüntüler
Çıkar karşına;
O görüntüler ki;
Seni biteviye hüzne sevk eden,
Dizginsiz sevda fırtınasından geriye kalan
Hızı kesik gençlik rüzgârların…
Önüne kattığı sararmış yaprak misali
Takat fukarası bedende dönüşen
Geriye kalan gönül esintilerin
Onlar ki seni geçmişe götüren… (rd)